بررسی عوامل موثر در توسعه گرایش های مشارکتی شهروندان بوشهری با نیروی انتظامی

این مقاله درصدد است تا مهمترین عوامل موثره در توسعه مشارکت شهروندان بوشهری را با نیروی انتظامی از دیدگاه شهروندان و کارشناسان نیروی انتظامی استان مورد بررسی قرار دهد. طرح آن از توصیفی بوده که به روش پیمایشی و با هدفی کاربردی انجام گرفته است. برای اندازه گیری عوامل موثره در گرایش های مشارکتی شهروندان نیز از دو پرسش نامه(ویژه شهروندان و کارشناسان نیروی انتظامی) استفاده شده است. جامعه آماری آن را کلیه شهروندان و کارشناسان نیروی انتظامی استان بوشهر تشکیل می دهد که از میان آنها به ترتیب تعداد ۱۱۴۳ و ۱۴۷ نفر به صورتی تصادفی و با روش طبقه ای و چند مرحله ای انتخاب شدند. داده های به دست آمده نیز با استفاده از تحلیل رگرسیون و آزمون فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برخی از یافته های آن به شرح زیر می باشد: تنها ۳۳ درصد از تغییرات مربوط به مشارکت شهروندان استان بوشهر با نیروی انتظامی با متغیرهای مسئولیت پذیری، سابقه مشارکتی، رضایت از خدمات و عملکرد نیروی انتظامی، احساس امنیت اجتماعی و اعتماد اجتماعی توضیح داده می شود و بقیه تغییرات مربوط به گرایش های مشارکتی شهروندان با متغیرهای دیگری تبیین می شود. از دیدگاه کارشناسان نیز مسئولیت پذیری؛ قانون مداری؛ رضایت از خدمات و عملکرد نیروی انتظامی؛ مهمترین عوامل و اعتماد اجتماعی؛ احساس امنیت؛ سابقه مشارکتی؛ ارتباطات اجتماعی و احساس تعلق کمترین عامل در گرایش های مشارکتی شهروندان می باشند. واژگان کلیدی: عوامل، گرایش های مشارکتی، شهروندان، نیروی انتظامی، بوشهر.

Keywords:

عوامل , گرایش مشارکتی , شهروندان , نیروی انتظامی , بوشهر