مروری بر روند تکامل سرده گون (باقلاییان) در دنیای قدیم

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 121

This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TBJ-14-50_001

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1401

Abstract:

در این پژوهش، روند واگرایی و انشقاق بخش های مختلف سرده گون در دنیای قدیم بررسی شده است. با بررسی مطالعات پیشین، گونه های گون به سه گروه ابتدایی، حد واسط و پیشرفته تقسیم می شود. نقشه های پراکنش هریک از این گروهها در دنیای قدیم ارائه شده است.گروه ابتدایی به طور عمده شامل بخش های علفی کرک ساده و یک بخش خشکی پسند قدیمی با ساقه چوبی و کرک دوشاخه ای است. این گروه در دو قاره آسیا و آفریقا و به طور پراکنده در قاره اروپا انتشار دارد.گروه حد واسط، با اشکال بالشتکی خاردار اغلب در رشته کوههای زاگرس و البرز و مناطق کوهستانی ترکیه، لبنان و اردن پراکنده است؛ همچنین از طرف شرق به افغانستان، هندوکش و قسمت های جنوبی هیمالیا گسترش دارد.گروه پیشرفته، دارای الگوی انتشار بسیار نامتجانسی است و قلمروی انتشار آن با گروه ابتدایی همخوانی دارد. بخش های کرک ساده اغلب در پایین ۳۵ درجه عرض شمالی و بخش های کرک دوشاخه با فراوانی بیشتر در بالای ۳۵ درجه عرض شمالی پراکنده است. گون های یک ساله به صورت نامتجانس در هر سه گروه اصلی پراکنده است. در هر سه گروه، تکامل موازی در سطح بخش ها و گونه ها صورت گرفته است، در هر نقطه پراکنش، تعدادی از آنها انتشار محدود دارند و نیز برخی گونه ها با مکانیسم ژنتیک عملکردی (تنظیمی) و وراثتی (ساختاری) به تنوع غیر ژنتیکی دست یافته و گونه های مجزا را به وجود آورده اند؛ به طوری که در طبیعت با شرایط بوم شناختی همان مناطق سازش یافته اند و به تجدید حیات و انتشار خود ادامه می دهند.

Keywords:

تکامل گیاهان , گون , بخشه های ابتدایی , حد واسط , پیشرفته

Authors

علی اصغر معصومی

استاد پژوهشی، بخش تحقیقات گیاه شناسی، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

پروانه عشوری

استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

فرزانه خواجوئی نسب

دانش آموخته دکتری سیستماتیک گیاهی،گروه علوم و زیست فناوری گیاهی، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Ali, S. E. (۱۹۸۰). Flora of Pakistan. Islamabad: University of ...
  • Aplaice. (۲۰۲۱). Location of the Bering Strait in the region. ...
  • Azani, N., Bruneau, A., Wojciechowski, M. F., & Zarre, S. ...
  • Amini, E., Kazempour-Osaloo, Sh., Maassoumi, A. A. & Zare-Maivan, H. ...
  • Barneby, R. (۱۹۶۴). Atlas of North American Astragalus. Memoirs of ...
  • Boissier, E. (۱۸۷۲). Flora Orientalis. Vol. ۲. Basel: Geneva ...
  • Bunge, A. (۱۸۶۸). Generis Astragali species Gerontogeae. Pars prior, claves ...
  • Bunge, A. (۱۸۶۹). Generis Astragali species Gerontogeae. Pars altera, Specierum ...
  • Bagheri, A., Maassoumi, A. A., Rahiminejad, M. R., Brassac, J., ...
  • Chamberlain, D. F., & Matthews, V. A. (۱۹۷۰). Genus Astragalus. ...
  • Chater, A. O. (۱۹۶۸). Leguminosae in Flora Europaea. Vol. ۲. ...
  • Coulot P., Rabaute, P., & Maassoumi, A. A. (۲۰۲۱). Societe ...
  • Dastpak, A., Kazempour-Osaloo, S., Maassoumi, A. A., & Amirahmadi, A. ...
  • Goncharov, N. F., Borisova, A. G., Gorshkova, S. G., Popov, ...
  • Javanmardi, F., Kazempour-Osaloo,S, Maassoumi, A. A., & Nejadsattrai, T. (۲۰۱۲). ...
  • Kazemi, M., Kazempour Osaloo, S., Maassoumi, A. A., & Rastegar ...
  • Khalili, Z., Kazempour-Osaloo, S., & Maassoumi, A. A. (۲۰۲۰). Phylogeny ...
  • Khalili, Z., Naderi-Safar, K., Darzi, R., Motvallizadeh, M., Rezaee, K., ...
  • Maassoumi, A. A. (۱۹۹۸). Astragalus in the Old World, Check ...
  • Maassoumi, A. A. (۲۰۰۰). Astragalus in Iran. Vol. ۴. Tehran: ...
  • Maassoumi, A. A. (۲۰۰۳). Flora of Iran. Vol. ۴۳. Tehran: ...
  • Maassoumi, A. A., & Ashouri, P. (۲۰۲۲). The hotspots and ...
  • Maassoumi A. A. (۲۰۲۰a). The comprehensive online resource for Mega ...
  • Maire, R. (۱۹۳۲). Contribution à l'étude de la Flore de ...
  • Moghaddam, M., Kazempour-Osaloo, S., Hosseiny, H., & Azimi, F.(۲۰۱۷). Phylogeny ...
  • Naderi Safar, K., Kazempour- Osaloo, S., Maassoumi, A. A., & ...
  • Kazempour- Osaloo, S., Maassoumi, A., & Murakami, N. (۲۰۰۳). Molecular ...
  • Kazempour- Osaloo S., Maassoumi, A., & Murakami, N. (۲۰۰۵). Molecular ...
  • Podlech, D. (۱۹۷۵). Revision der Sektion Caraganella Bunge der Gattung ...
  • Podlech, D. (۱۹۸۲). Neue Aspekte zur Evolution und gliederung der ...
  • Podlech, D. (۱۹۸۶). Taxonomic and phytogeographical problems in Astragalus of ...
  • Podlech, D., Zarre, Sh., & Maassoumi, A. A. (۲۰۰۱). Papilionaceae ...
  • Podlech, D., Zarre, Sh., & Maassoumi, A. A. (۲۰۱۰). Papilionaceae ...
  • Podlech, D., Maassoumi, A. A., & Zarre, Sh. (۲۰۱۲). Papilionaceae ...
  • Podlech, D., & Zarre, Sh. (۲۰۱۳). A taxonomic Revision of ...
  • Sanderson, M. J. & Wojciechowski, M. F. (۱۹۹۶). Diversification rates ...
  • Su, Ch., Duan, L., Liu, P., Liu, J., Chang, Z., ...
  • Townsend, C. C., & Guest, E. (۱۹۷۴). Flora of Iraq. ...
  • Wojciechowski, M. F. (۲۰۰۵). Astragalus (Fabaceae): A molecular phylogenetic perspective. ...
  • Wojciechowski, M. F., Sanderson, M. J., & Hu, J. M. ...
  • Xu, L., & Podlech, D. (۲۰۱۰). Astragalus L. In Wu, ...
  • Zarre, Sh. (۱۹۹۸). Systematic Revision of Astragalus sects Adiaspastus, Macrophyllium ...
  • Zarre, S., & Duman, H. (۱۹۹۸). Three new Tragacanthic species ...
  • Zarre, Sh., Maassoumi, A. A., & Podlech, D. (۲۰۰۸). Papilionaceae ...
  • Zohary, M. (۱۹۷۲). Flora of Palestina. Vol. ۲. Jerusalem: Israel Academy ...
  • نمایش کامل مراجع