اثر سه ماه مصرف مکمل روی - منیزیم همراه با تمرین استقامتی فزاینده بر سطوح سوماتومدین C و عملکرد استقامتی رت های ماده بالغ

زمینه و هدف: اغلب ورزشکاران از کمبود روی و منیزیم رنج می برند. کمبود روی و منیزیم ضمن کاهش هورمون های آنابولیک، موجب افت عملکرد ورزشکاران می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر سه ماه مصرف مکمل روی - منیزیم همراه با تمرین استقامتی فزاینده بر سطوح سوماتومدین C و عملکرد استقامتی رت های ماده بود. روش بررسی:در این مطالعه تجربی، ۲۴ سر رت ماده بالغ، به صورت تصادفی به سه گروه هشت تایی: (گروه کنترل، تمرین استقامتی فزاینده و تمرین استقامتی فزاینده+ مصرف مکمل روی - منیزیم) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل دویدن روی تردمیل به مدت سه ماه (۵ روز در هفته) بود. علاوه بر آب و غذای استاندارد، در گروه مصرف کننده مکمل، به میزان ۲۲۷ میلی گرم سولفات روی و ۱۰ گرم سولفات منیزیم، در لیتر آب مصرفی استفاده گردید. یک هفته قبل از پایان دوره، عملکرد استقامتی آزمودنی ها سنجش و ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و پس از ۸ ساعت ناشتایی شبانه، نمونه های خونی جمع آوری شدند، سپس غلظت پلاسمایی سوماتومدین C اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه، سه ماه تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل، تاثیری بر میزان سوماتومدین C گروه ها نداشت (۲۳/۰˭p)، اما عملکرد استقامتی گروه تمرینی مصرف کننده مکمل نسبت به گروه کنترل (۰۰/۰˭p) و تمرین بدون مکمل (۰۰/۰˭p)، افزایش یافت. همچنین عمکرد استقامتی گروه تمرین بدون مکمل نسبت به گروه کنترل، افزایش نشان داد (۰۰۳/۰˭p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج شاید بتوان با احتیا۲۱ط، مکمل روی - منیزیم را عاملی در بهبود عملکرد استقامتی رت های ماده در نظر گرفت.:

Keywords:

Endurance , Zinc , Magnesium , Insulin-Like growth factor I , Rats. , تمرین استقامتی , تحمل فیزیکی , روی , منیزیم , فاکتور رشد شبه انسولین متصل به پروتیئن ۱ , موش ها.