بررسی فراوانی ناقلین استافیلوکوک اورئوس بینی و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن در کارکنان بخش های مختلف بیمارستان حضرت معصومه قم، سال ۱۳۹۵

زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی با عوارض، بروز مرگ و میر و تحمیل هزینه های اقتصادی بالایی همراه است. استافیلوکوکوس اورئوس، شایع ترین سوش ایجادکننده عفونت بیمارستانی است. کلونیزاسیون این میکروارگانیزم در داخل بینی نیز منبعی برای انتشار عفونت بیمارستانی می باشد. در این مطالعه شیوع ناقلین بینی این باکتری، در میان کارکنان بیمارستان حضرت معصومه قم بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه مقطعی - تحلیلی، روی تمامی کارکنان بیمارستان حضرت معصومه قم در سال ۱۳۹۵ که با بیماران در تماس بودند انجام شد. با استفاده از یک سوآپ استریل، یک نمونه از بینی ۹۰ نفر تهیه شد. نمونه ها در محیط کشت مناسب برای استافیلوکوکوس اورئوس کشت داده شدند و از نمونه های با کشت مثبت، آنتی بیوگرام تهیه گردید. داده ها با استفاده از آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل، آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: از میان ۹۰ نفر (شامل ۲۵ مرد و ۶۵ زن)، ۳۷ نفر ناقل بینی استاف اورئوس شناسایی شدند. میزان شیوع آلودگی به استاف در بین شرکت کنندگان برحسب هیچ متغیر دموگرافیکی، تفاوت معنی داری نداشت و ۷/۸۹% نمونه ها به ونکومایسین، ۱/۹۳% به موپیروسین، ۶/۹۶% به ایمی پنم، ۷/۸۹% به اگزاسیلین و ۴/۳% به متی سیلین حساسیت نشان دادند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه که شیوع بالای ناقلین بینی استاف اورئوس را در بین کارکنان بیمارستانی نشان داد، می توان با رعایت اصول بهداشتی توسط کارکنان که منبعی برای انتشار عفونت بیمارستانی هستند و با درمان صحیح موارد شناسایی شده، بار ناشی از عوارض جانی و اقتصادی در بیمارستان ها را کاهش داد.

Keywords:

Cross infection , Staphylococcus aureus , Disk diffusion antimicrobial tests , عفونت بیمارستانی , استافیلوکوکوس اورئوس , تست حساسیت آنتی بیوتیکی