مدل ساختاری پیش بینی تعهد زناشویی در زنان متاهل براساس جهت گیری دینی با میانجیگری معنویت

هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین مدل ساختاری پیش بینی تعهد زناشویی در زنان متاهل براساس جهت گیری دینی با میانجیگری معنویت بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر زنان متاهل مراجعه کننده به سراهای محله به تعداد ۱۰۹۵۰۰۰ نفر در سال ۱۳۹۷ بودند که از میان آن ها ۳۴۷ نفر به روش تصادفی دو مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعهد زناشویی آدامز و جونز (۱۹۹۷)؛ مقیاس تجارب معنوی روزانه اندروود و ترسی (۲۰۰۲) و پرسشنامه جهت گیری دینی آلپورت و راس (۱۹۶۷) بود. داده های پژوهش حاضر با استفاده از الگویابی معادله های ساختاری تحلیل شدند. یافته ها: در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین جهت گیری مذهبی بیرونی (۰۰۱/۰=P، ۱۰۴/۰=β) و جهت گیری مذهبی درونی (۰۰۱/۰=P، ۲۰۱/۰=β) و تعهد زناشویی مثبت و در سطح ۰۱/۰ معنادار بود. نتیجه-گیری: به نظر می رسد زمانی که تعارضات زوجین چنان بالا می گیرد که فروپاشی زندگی خانوادگی، آنها را تهدید می کند زوجین مذهبی با تکیه بر اصول دینی و معنویت دست به مقابله می زنند. توجه بیشتر به نقش باورهای مذهبی و معنویت در افزایش تعهد زناشویی در تمامی نهادهای جامعه به ویژه خانواده ضروری می نماید.

Keywords:

تعهد زناشویی , جهت گیری دینی , معنویت