مشخصات محله ای اثرگذار در تملک مکان و ارتقای روابط اجتماعی و همسایگی برای دستیابی به شهرسازی مردم مدار (نمونه موردی: شهر مشهد)

وقتی شهرها به مالکیت شهرداری و یا دولت در می آیند، مردم در مقام مستاجران شهر، احساس تعلق و مسئولیتی ندارند. به همین دلیل، مالکین ناچارند خود هزینه اداره و مدیریت آن را بر عهده گیرند. از آنجا که این نهادها درآمد مشخص و پایداری ندارند، هزینه های اداره و نگهداری این مجموعه ها، اغلب از بدترین راهها تامین می شود. حال آن که اگر مردم احساس تعلق نموده و دست به مکان سازی بزنند، هزینه و مسئولیت اداره آن را می پذیرند. برای آزمون این فرض، تحقیق کنونی در نظر داشت تا با بررسی نقطه نظرات مردمی که بالاترین آمادگی را برای مدیریت و اداره شهر دارند، دلایل و زمینه های بروز این روحیه را مورد ارزیابی قرار دهد. روش بررسی توصیفی و تحلیلی بود. داده های مورد نیاز، از نمونه ای به حجم ۳۸۳ خانوار از ۱۳ محله شهری مشهد گردآورده شد. این داده ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن، رگرسیون، فریدمن و آنوا تحلیل شد. نتایج نشان داد، مردمی که بالاترین آمادگی را برای مشارکت در روند اداره شهر دارند، در محلاتی زندگی می کنند که ابعاد ادراکی-معنایی، اجتماعی، مدیریتی-سیاستگذاری، کالبدی و اقتصادی آنها شرایط مناسبی قرار دارند. اولویت بندی ابعاد مربوطه نشان می دهد که احساس تعلق و تملک مکان، نقشی بسیار فراتری از اقدامات کالبدی و مدیریتی محلات داشته است. بنابراین، بهترین پیشران مشارکت و حضور مردم در اداره شهر، اداره آن توسط مردم و به کمک دولت است.

Keywords:

مالکیت , مدیریت , احساس تعلق , محلات شهری , شهر مشهد