سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

ارزیابی ریسک سرطان زایی ناشی از مواجهه با فلزات سنگین ازطریق مصرف آب آشامیدنی (مطالعه موردی آب آشامیدنی شهر بندرعباس)

Publish Year: 1401
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 320

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JPMH-9-1_008

Index date: 18 October 2022

ارزیابی ریسک سرطان زایی ناشی از مواجهه با فلزات سنگین ازطریق مصرف آب آشامیدنی (مطالعه موردی آب آشامیدنی شهر بندرعباس) abstract

هدف از میان انواع آلاینده های منابع آبی فلزات سنگین به دلیل عدم تجزیه پذیری زیستی، قابلیت تجمع در زنجیره غذایی و اثرات سوء حاد و مزمن بر سلامت انسان بسیار نگران کننده هستند. بنابراین این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک سرطان زایی مواجهه با فلزات سنگین در آب آشامیدنی در شهر بندرعباس انجام شد. روش ها این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی نمونه های آب آشامیدنی در شهر بندرعباس در سال ۱۳۹۹ انجام شد. ۴۲ نمونه از شبکه توزیع آب آشامیدنی، دستگاه های تصفیه آب خانگی و مراکز تصفیه آب شهری گرفته شد. غلظت فلزات سنگین موجود در نمونه ها با استفاده از دستگاه پلاسمای جفت شده القایی- اسپکترومتری جرمی اندازه گیری شدند. ارزیابی ریسک سرطان زایی فلزات سنگین با استفاده از روش احتمالی و تکنیک شبیه سازی مونت کارلو صورت گرفت. یافته ها میانگین غلظت آرسنیک، نیکل، سرب و کادمیوم در آب آشامیدنی به ترتیب برابر با ۳-۱۰×۱/۲۵، ۴-۱۰×۷/۱۳، ۳-۱۰×۱/۲۸ و ۴-۱۰×۵/۰۰(میکروگرم بر لیتر) و ریسک سرطان زایی ناشی از فلزات ذکرشده به ترتیب برابر با ۴-۱۰×۱/۲۳، ۵-۱۰×۸/۸۹، ۶-۱۰×۲/۰۷ و ۵-۱۰×۲/۲۳ است. نتیجه گیری با توجه به نتایج میانگین غلظت فلزات اندازه گیری شده در آب آشامیدنی بندرعباس و ریسک آن ها به جز آرسنیک پایین تر از حد استاندارد بود. اگرچه نتایج غلظت ها و ریسک ها تهدید قابل توجهی برای ساکنان نشان نمی دهد، پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری به ویژه درمورد غلظت آرسنیک انجام شود.

ارزیابی ریسک سرطان زایی ناشی از مواجهه با فلزات سنگین ازطریق مصرف آب آشامیدنی (مطالعه موردی آب آشامیدنی شهر بندرعباس) Keywords:

ارزیابی ریسک سرطان زایی ناشی از مواجهه با فلزات سنگین ازطریق مصرف آب آشامیدنی (مطالعه موردی آب آشامیدنی شهر بندرعباس) authors

زهره کمری

Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

ولی علیپور

Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

کاووس دیندارلو

Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

مهدی فضل زاده

Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran.

امین قنبرنژاد

Department of Biostatistics, Faculty of Health, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

حمیدرضا غفاری

Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.