تاثیر دیپلماسی در امنیت ملی ایران

امروزه یکی از ابزارهای مهم برای امنیت و جلوگیری از وقوع جنگ و خونریزی، استفاده از قدرت سیاسی، یعنی مذاکره بین دولت ها و واحدهای سیاسی است. یک کشور می تواند با انجام مذاکرات سیاسی دوستان و متحدانی برای خود دست و پا کند. از این رو، در کنار اقدامات سیاسی دستگاه دیپلماتیک کشور، سازمان دفاعی نیز می تواند با دیپلماسی فعال خود با دیگر کشورها به نحوی وارد پیمان دوستی نظامی - دفاعی شود تا از طریق آن از پیوستن آن کشور در ردیف کشور غیر دوست جلوگیری به عمل آورد. این برقراری روابط دوستانه متقابل، خود تضمینی بر حفظ امنیت و جایگزین کردن ثبات به جای تنش است. دیپلماسی دفاعی، مقوله ای است که می تواند منافع و اهداف نظام سیاسی را بدون کاربرد قدرت سخت تامین کند. زیرا دیپلماسی دفاعی به عنوان مکمل دیپلماسی سیاسی، یکی از ابزارهای موثر در بهبود روابط خارجی و جلوگیری از جنگ و تقویت همکاری ها به شمار می آید. از آنجایی که اصل در سیاست دفاعی از دیدگاه مقام معظم رهبری، امنیت و آرامش است. ایشان در مناسبت های متعددی با یادآوری اصول و روش های تعامل با کشورهای منطقه، مسئولان دفاعی را به برقراری ارتباط با این کشورها تشویق نموده تا زمینه همکاری و تعاون در موارد مختلف برای ایجاد همزیستی مسالمت آمیز با آنها فراهم گردد.

Keywords:

امنیت , دیپلماسی , قدرت سیاسی , سازمان دفاعی