بررسی تاثیر طبیعت (اکو) درمانی بر نشخوار ذهنی دانشجویان شهر تهران

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طبیعت (اکو) درمانی بر نشخوار ذهنی دانشجویان شهر تهران بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانشجویان شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بودند. ۱۵ نفر به صورت هدفمند انتخاب و با همگن سازی در دو گروه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس پاسخ نشخواری نولن- هوکسیما (۱۹۹۱) بود. طبیعت (اکو) درمانی در ۶ جلسه ۱۸۰ دقیقه ای توسط پژوهشگر اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد طبیعت (اکو) درمانی بر نشخوار ذهنی دانشجویان اثربخش بود و اثر آن در طول زمان تداوم داشت.

Keywords:

حل مسئله , دانشجویان , طبیعت درمانی , نشخوار ذهنی