موانع تحقق رشد فراگیر بدلیل ناکارآمدی نظام فنی- اجرایی کشور

هدف نظام فنی و اجرایی کشور استقرار نظامی یکپارچه، برای پدیدآوری طرح ها و پروژه های سرمایه گذاری، در چارچوب اسناد برنامه های توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با در نظر گرفتن افزایش کارآمدی و اثربخشی طرح ها و پروژه های سرمایه گذاری با رویکردی نتیجه گرا، با قابلیت پیگیری و ارزیابی و مبتنی بر نظام مدیریت کیفیت، متناسب با شرایط اقتصادی، اجتماعی، اقلیمی و زیست محیطی کشور می باشد. رشد فراگیر بدنبال تحقق اهداف و آرمان هایی است که هم عدالت پیاده شود و هم فرصت های برابر به همه داده شود و هم محیط زیست حفظ شود و هم این که به افراد فقیر و محروم جامعه. توجه بیشتری شود. به عبارت دیگر در سایه یک حکمرانی خوب (Good Governance)، رابطه اصولی و پایدار بین شرائط اقتصادی. اجتماعی و محیط زیست هر جامعه ای فراهم شود. در ضمن. نباید بهره برداری از منایع طبیعی و محیط زیست. سبب تخریب منابع و یا توزیع ناعادلانه ثروت شود. اگرچه اصول و مبانی نظام فنی - اجرایی مصوب سال ۱۳۸۵ براساس رویکردی مترقی و سازگار با ادبیات جهانی و توسعه پایدار تنظیم شده است ولی متاسفانه در عمل و اجراء از آن اهداف آرمانی و ایده آل موردنظر فاصله گرفته و مشکلاتی در بخش های کارفرمایی، مشاوره، نظارت و پیمانکاری وجود دارد که در این مقاله تشریح شده اند. امید است با بازنگری در آئین نامه ها و دستورالعمل ها و همچنین تهیه و اجرای یک برنامه عملیاتی مناسب جهت پیاده سازی نظام فنی - اجرایی، تدوین و تکمیل ضوابط و معیارهای فنی مورد نیاز و نیز اصلاح روشها و گردش کارهاء این مشکلات مرتفع گشته و کارایی و اثربخشی نظام افزایش یابد تا بستر تحقق رشد فراگی تحقق عدالت اجتماعی بیشتر کاهش تبعیض ها و سوء استفاده ها، پیشگیری از رانت خواری ها، فراهم شدن فرصت برایر برای همه و توجه ویژه به فقرا و محرومین, فراهم گردد.

Keywords:

نظام فنی , پیاده سازی نظام فنی , توانمندسازی سازمانی , اخلاق حرفه ای , مدیریت کارایی انرژی