بررسی تاثیر هوش معنوی بر سبک های تدریس با استفاده از نقش متغیر میانجی خودکارآمدی معلمان متوسطه مدارس دولتی آموزش پرورش شهرستان ارومیه

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هوش معنوی بر سبک های تدریس با استفاده از نقش متغیر میانجی خودکارآمدی معلمان متوسطه مدارس دولتی آموزش پرورش شهرستان ارومیه است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلمان دوره اول و دوم متوسطه شهر ارومیه است، که تعداد این افراد ۲۲۰۰ نفر بوده، که از این تعداد با استفاده از فرمول کوکران، ۳۷۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند . روش نمونه گیری، نمونه گیری خوشه ای می باشد، برای گرد آوری اطلاعات مورد نیاز از سه پرسشنامه استفاده شده است، ضریب پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ بدست آمده است .ضریب آلفای پرسشنامه ۹۳۲/۰ می باشد. بررسی تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری (فراوانی و درصد، ضریب همبستگی پیرسون ،آزمون کولموگروف اسمیرنف، معادلات ساختاری) استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که هوش معنوی بر سبک های تدریس با استفاده از نقش متغیر میانجی خودکارآمدی معلمان متوسطه مدارس دولتی آموزش پرورش شهرستان ارومیه تاثیر دارد.

Keywords:

هوش معنوی , سبک های تدریس , خودکارآمدی معلمان