تاثیر آموزش خویشتن داری در کاهش جرم

در کشورهای توسعه یافته پیش بینی جرم توانسته است راهکار بسیار مناسبی برای کاهش جرم باشد قبل از وقوع جرم مسیرهای جرم را مسدود و همین باعث جلوگیری از جرم جدید و کاهش محصوص جرم می گردد. در ایران تا کنون به مرحله پیش بینی جرم نرسیده ایم و ناجارا می بایست به مقوله پیشگری جرم پرداخت. بهترین راه پیگیری از جرم بر اساس تجربیات گذشته در موضوعات مشابه، فرهنگ سازی و آموزش می باشد. در بحث آموزش به ترتیب راهکار متوسط شدن به همکاری فی مابین علوم مختلف هست. در این مسیر نیز اگر علم روانشناسی به کمک علم حقوق بیاید شاهد نتیجه خوب و تحول محسوسی در جامعه خواهیم بود. خویشتنداری یکی از مباحث مهم و کاربردی در علم روانشناسی بوده که می توان با کمک آن در کنترل خشم و به تبع آن جلوگیری از عمال مجرمانه توسط افراد موثر باشد. روش تحقیق: روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد که مرحله نخست گردآوی مطالب و اطلاعات پایه، مرحله دوم بررسی، تجزیه و تحلیل، تعیین کیفیت و طبقه بندی اطلاعات کسب شده، مرحله سوم تحلیل اطلاعات مورد نیاز در رابطه موضوع بوسیله مراجعه به کتابها، پایان نامه ها و مقالات ذیربط با روش تحلیلی و توصیفی و در مرحله چهارم نتیجه گیری و ارائه نتایج بر ترکه نتایج حاصل از آن در قالب پیشنهاد به قوه قضائیه و نهادهای پژوهشی و آموزشی مطرح، تا مورد استفاده مراجع ذیصلاح قرار گیرد. هدف پژوهش: دستیابی به این نکته که با توجه به اهمیت آموزش در جامعه و به تبع آن فرهنگ سازی علاوه بر تزریق مهارت های زندگی به ملت، بتوان جامعه ای قانونمدار نیز تربیت نمود.

Keywords:

خویشتن داری , جرم , فرهنگ , آموزش