بهینه سازی فرآیند تخریب سونوفوتوکاتالیزوری آلاینده رنگ آبی واکنشی ۱۹ در محیط آبی

در این پژوهش، کارایی روش ترکیبی سونوفوتوکاتالیزوری در فرآیند شبهفنتون برای تخریب رنگ آبی واکنشی ۱۹ درمحیط آبی مطالعه شد. بهینه سازی و مدلسازی این فرآیند با استفاده از روش پاسخ سطح برمبنای طراحی مرکب مرکزی انجام شد. اثر پارامترهای عملیاتی مانند pH، نسبت هیدروژن پراکسید به کاتالیزور نوری و مدت زمان اعمال امواج فراصوت بر کارایی تخریب آلاینده مورد بررسی قرار گرفت. ضریب برازش نزدیک به یک (R۲ =۰.۹۹۹۵) نشاندهنده توانائی مدل در توصیف و پیش بینی این فرآیند است. بالاترین میزان کارایی تخریب (۸۹%) در شرایط بهینه شامل pH=۵/۵، نسبت هیدروژن پراکسید به کاتالیزور نوری برابر با ۰/۲۷ ومدت زمان اعمال امواج فراصوت برابر با ۸ دقیقه قابل دستیابی است. در بازه مورد بررسی سینتیک تخریب این آلاینده از مرتبه اول تبعیت می کند. کاربرد همزمان امواج پرانرژی فراصوت به همراه کاتالیزور نوری بهبودیافته تیتانیوم دیاکسید و نانوذرات نقره در حضور تابش نور مرئی منجر به تولید مقادیر قابل توجهی از رادیکالهای فعال در محیط فرآیند شده و بنابراین دستیابی به تخریب کامل و سریع آلاینده با در نظر گرفتن معیارهای اقتصادی فراهم شد.

Keywords:

فرآیند اکسیداسیون پیشرفته ترکیبی , کاتالیزور نوری , امواج فراصوت , طراحی مرکب مرکزی , آبی واکنشی .۱۹