ارتقا آسفالتین به هیدروکربنهای سبکتر در محیط متانول فوق بحرانی

ارتقاء آسفالتن در محیط متانول فوق بحرانی در یک سامانه دارای واکنشگاه ناپیوسته انجام گرفت. اثر مقدار خوراک، دما و زمان واکنش در میزان تولید هیدورکربنها، اکسیژندارها وهیدروکربنهای حلقوی شامل آروماتیکها ارزیابی شد. ابتدا آسفالتن با استفاده از آنالیزهای XRD، FTIR و آنالیز عنصری مشخصه یابی شد. سپس تحت اثر متانول فوق بحرانی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دما و میزان خوراک، میزان تولید هیدورکربنها تا ۸۰ درصد افزایش یافت. همچنین زمان واکنش برای بیشینه تولید هیدروکربن، یک مقدار بهینه ۳۵ دقیقه را نشان داد. اما در مورد اکسیژندارها، نتایج نشان داد که با افزایش هر سه پارامتر دما، میزان خوراک و زمان واکنش مقدار تولید این نوع محصولات کاهش مییابد.

Keywords:

ارتقاء آسفالتن , متانول فوق بحرانی , هیدروکربنهای سبک , اکسیژن دارها ,