آموزش الگوهای صحیح استناددهی: بررسی انحراف استنادی در استناد به "مقالات متا استناد" توسط نویسندگان برتر دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال ۲۰۱۷

این پژوهش با هدف آموزش الگوهای صحیح استناددهی در تولیدات علمی نویسندگان برتر دانشگاه­های علوم پزشکی ایران در سال ۲۰۱۷ با توجه به ارتباط میان متغیرهای سطح رشد اخلاقی و خودکنترلی با الگوی "استناد به مقالات متا استناد" در مقالات نویسندگان برتر دانشگاه­های علوم پزشکی ایران در سال ۲۰۱۷ انجام شده است.پژوهش حاضر از نوع مطالعات کاربردی علم­سنجی و همبستگی (ارایه مدل) است. جامعه مورد بررسی کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه­های علوم پزشکی ایران با شاخص H_Index ۱۰ و بالاتر بودند. حجم نمونه به روش نمونه­گیری تصادفی نظام­مند ۱۱۰ نفر تعیین شد. داده­های جمع­آوری شده با استفاده از نسخه ۱۶ نرم­افزار  SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­های این پژوهش نشان می­دهد که مدل رگرسیونی متغیرهای سطح رشد اخلاقی (۰۱۸/۰= p، ۲۶۴/۱۱-                         =) و خودکنترلی (۰۰۷/۰= p،۶۶۵/۰- =) از قدرت پیش­بینی معنادار برخوردار هستند و می­توانند به عنوان عامل پیش­بین الگوی رفتاری استناد به مقالات متا استناد در نظر گرفته شوند. با توجه به نتایج به­دست آمده آموزش پرهیز از استناد کورکورانه به مقالات متا استناد که به نوعی "انحراف استنادی" تلقی می­شود تا حد امکان می­تواند به تقویت شاخص­های استناد منجر شود.

Keywords:

رفتار استنادی , خودکنترلی , رشد اخلاقی , مقالات متا استناد