جای گاه بابل در باورهای اسطوره ای ایرانی و نمود آن در ادب فارسی
Publish place: The Journal of Epicliterature، Vol: 14، Issue: 1
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 183
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPNFA-14-1_004
تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1401
Abstract:
ایران شهر، نام عام سرزمین های ایران زمین است که در اساطیر ایرانی و متون پهلوی، به سرزمین روشنایی و قلمرو اهوره مزدا شناخته شده است؛ همین نگرش در کتاب های جغرافیایی دوره اسلامی و متون ادب فارسی تکرار شده که نتیجه چنین نگرشی، ایران شهر را هم چون یک مرکز برای جهان کهن می انگارد که تقدس دارد و باید از دست اندازی اهریمنان مصون ماند. از سویی دیگر، بابل تمدنی بزرگ و اثرگذار در بین النهرین بود که پس از سومریان سر برآورد و بسیاری از تمدن های خاورمیانه و شمال آفریقا و اروپا را بویژه در باورهای نجومی متاثر کرد. با تسخیر بابل از سوی کورش هخامنشی و افزودنش به ایران، این سرزمین، همواره بخشی از ایران شهر بشمار می آمده که این وضعیت در متون جغرافیایی اسلامی هم انعکاس یافته است. با توجه به این انتساب، بابل هم باید مانند ایران سرزمینی سپند باشد، اما در باور ایرانیان، همین بابل خاستگاه جادوان و اهریمنان و قلمرو برای آنان انگاشته شده و پاره ای از مصائب ایران نیز از آن جا خاسته و این برخلاف همه انگاره های خوبی است که درباره ایرانشهر وجود دارد. در این جستار به شیوه ای توصیفی تحلیلی گفته شده که چون بابل در غرب جغرافیای اسطوره ای ایران قرار گرفته، غروب جای خورشید است. چنین وضعیتی، طبق باورهای مهرپرستی، برای سرزمین های غربی و از جمله بابل شومی به همراه آورده است.
Keywords:
Authors
نجم الدین جباری
استادیار دانش گاه کردستان. کردستان. ایران.عضو هیات علمی دانشگاه کردستان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :