افسون سنگ و رنگ در کهن نبشته ها

از دیرباز ذهن جویای بشر، ستارگان آسمان را به خدمت بخت و اقبال خود می گرفت و حتی آنها را با چهره های زمینی می دید. از زمین برآمدگان، سنگ ها و فلزات را نیز نظاره می کرد. مهره ها، سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی با رنگ های خاص و اثرات جادویی چون کام­یابی، ناکامی، طلسم، دفع نیروی شر، دفع چشم زخم و ازدیاد ثروت، ذهن بشر را به­خود معطوف کرده بود. از این رو، مقاله حاضر بر آن است تا به منظور یافتن ردی از مهره ها در ایران قدیم به کنکاش در متون کهن میانه (پهلوی و سغدی) و متون اسلامی بپردازد. متونی که درآنها خواص جادوی مهره ها و نیز ارتباط برخی از آنها با ستارگان توصیف شده است. به نحوی که شاید بتوان کیهان را منشا برخی از مهره های زمینی معرفی کرد. در ادامه خواص مهره ها و نمونه ای از شگفتی های مهره های شش گانه با رنگ های سبز، قرمز، آبی، زرد، سیاه و خشین (کبود) بر اساس منابع اسلامی سنگ­شناسی آمده است. در انتها با پیوند آن  به شاه­نامه از اعتقاد به این میراث کهن – تصویر نمادین پدیده های طبیعی به زبان محسوس و قابل رویت – در فرهنگ عامه سخن بمیان آمده است.