با ساز کن چنگ شعر مثنوی (سیمای حسام الدین چلبی در مثنوی)
Publish place: The Journal of Epicliterature، Vol: 6، Issue: 9
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 122
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPNFA-6-9_015
تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1401
Abstract:
حسام الدین چلبی از مریدان و نزدیکان ویژه مولانا بوده، نقشی بارز در آفرینش مثنوی و جهت دهی و گسترش آن داشته است. تاثیر او بر حضرت خداوندگار بحدی بوده است که به خواهش او سرودن مثنوی را آغاز کرد و هرگاه حسام الدین حضور نداشت، مولانا رغبتی به سرودن نداشت. از آن جا که جاذبه های انسان های از خود رسته می تواند انگیزه بخش عارفان در بیان لطیفه های عشق الاهی باشد، مولانا در دوران مصاحبت با او از جاذبه های نرم و نوازش گر مریدش به آرامش و سرودن دست یافت. آرامشی که نتیجه اش مثنوی مولاناست. علاقه و عنایت مولانا به مریدش بدان حد است که شناخت مراد از مرید مشکل است. سخن از حسام الدین که به تعبیر مولانا «ضیاءالحق»، «حیات دل»، «صقال روح»، «سلطان الهدی» و «صورت گر و جان بخش مثنوی» است، در مثنوی جای گاهی ویژه دارد، تا جایی که مولانا هدف خود را از مثنوی، حسام الدین می داند، هرچند در جایی که لازم است مقدمه دفتر دوم او را با لطفی قهرآمیز مورد خطاب قرار می دهد، تا شرط آینگی بودن مردان خدا را فروگذار نکرده باشد. این مقاله ابتدا به شرحی مختصر از زندگی حسام الدین می پردازد، سپس نقش حسام الدین در آفرینش مثنوی بیان می گردد و سرانجام چهره معنوی حسام الدین و تاثیرات او بر مولانا از لابه لای ابیات مثنوی نمایانده می شود.
Keywords:
Authors
محمد بهنام فر
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانش گاه بیرجند
موسی الرضا ربانی خواه
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :