سنجش میزان سازگاری جوانان ۱۸ تا ۲۹ ساله شهر اهوازبا والدینشان در مورد مدگرایی به عنوان سبک زندگی و برخی عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر آن.

هدف تحقیق حاضر سنجش میزان سازگاری جوانان شهر اهواز با والدینشان در مورد مدگرایی به عنوان یک سبک زندگی و برخی عوامل اجتماعی و فرهنگی موثربرآن می باشد. روش تحقیق این پژوهش پیمایشی وشیوه گردآوری داده ها استفاده از پرسشنامه بوده است.جامعه آماذی تمام جوانان ۱۸تا ۲۹ساله شهراهوازبوده که بااستفاده ازجدول لین تعداد۴۰۰نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شدند.نمونه گیری به شیوه تصادفی ظبقه ای چندمرجله ای بوده است.نتایج آزمون پیرسون نشان می دهد که بین متغیر وابسته این پژوهش(سازگاری جوانان باوالدینشان درمورد مدگرایی به عنوان یک سبک زندگی) وبرخی متغیرهای مستقل همبستگی وجوددارد.مقدارپیرسون بین متغیر وابسته و متغیرهای نگرش جوانان به سیاستهای فرهنگی، هویت اجتماعی جوانان، هویت اجتماعی والدین به ترتیب -۰/۳۲ ، -۰/۳۶۷ ، ۰ /۷۲۹بوده است. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان میدهد که متغیرهای هویت اجتماعی جوانان و هویت اجتماعی والدین تاثیرگذارترین عوامل گرایش به مدگرایی دربین جوانان میباشند.

Keywords:

مدگرایی , سازگاری , هویت اجتماعی , شهر اهواز