ارزیابی شاخص های میزان رضایت از حمل و نقل عمومی در پهنه شرقی و غربی شهر مشهد با رویکرد خوشه بندی فازی

این تحقیق یک معیار یا شاخص کلی برای رضایت از حمل و نقل عمومی در شهر مشهد بر اساس نظرات کاربران در مورد ۲۶ویژگی خدمات ارائه کرد. که با استفاده از داده های یک نظرسنجی به طور هدفمند برای ارزیابی رضایت از سیستم حمل ونقل عمومی در این شهر انجام شد. این نظرسنجی از یک طرح نمونه گیری طبقه بندی شده برای انتخاب کاربران حمل و نقلعمومی در پهنه شرقی و غربی استفاده کرد و شامل ۱۱۶۶ پاسخ معتبر بود. تجزیه و تحلیل خوشه ای فازی داده هاینمونه برداری شده، یک پارتیشن فازی سلسله مراتبی را نشان داد که با مفهوم عضویت جزئی یا درجه تعلق، به ما اجازه می دهدتا یک مقدار واحد را به هر فردی که سطح رضایت او را نشان می دهد اختصاص دهیم. مقیاس اندازه گیری رضایت از ۱ (کاملاناراضی) تا ۱۰ (کاملا راضی) متغیر بود و میانگین رضایت ۶/۱۲ (۱/۳۵±) بدست آمد و متعاقبا عوامل تعیین کننده احتمالی رضایت را با استفاده از یک مدل درخت رگرسیون شناسایی می کند. نتایج به دست آمده یک دسته بندی سلسله مراتبی ازداده ها را نشان داد که کاربران به نسبت سکونت در پهنه شرقی و غربی شهر مشهد خواسته های متفاوتی از سیستم حملونقلی دارند.

Keywords:

رضایت , حمل و نقل عمومی , پهنه غربی و شرقی , خوشه بندی فازی , شهر مشهد