ابو نواس، شاعر ایرانی دربوته نقد و داوری تاریخ

تاریخ بشری در تداوم خود شاهد ظهور مردان و زنانی بزرگ بوده که رنج­ها و آرزوهای بشر را درصفحات تاریک و روشن آن به نمایش گذاشته است. به همان اندازه که اینان با شجاعت در مقابل سنت­های کهنه و ارتجاعی جامعه خود ایستاده و در برابر ستم­گران قد علم کرده­اند، سودپرستان عافیت طلب تلاش کرده­اند تا آتش­فروزان آن­ها را خاموش ساخته، شخصیت آنان را وارونه جلوه دهند. بسا انسان­هایی بزرگ که تاریخ چهره آنان را منفور ساخته، و بسا انسان­هایی ناپاک و ستم­گر که از آنان به نیکی یاد نموده است. یکی از این مردان بزرگ، ابونواس، شاعر بزرگ ایرانی است که در عصر عباسی، درقرن دوم هجری می­زیست. او با نبوغ فراوان خود توانست آرا و اندیشه­های مترقی خود را در قالب شعر خمری عرضه کند و برسنت­های قدیمی و ناروا بشورد. او دراین راه تهمت­ها، بسیار شنید و زندان­ها، بسیار کشید. مقاله حاضر برآن است که با مطالعه مجدد و باز خوانی زندگی شخصی و شخصیت علمی و ادبی ابونواس، با استفاده از مراجع و مصادر مهم تاریخی، شخصیت حقیقی و واقعی او را نمایان ساخته، هاله­های ابهام را از زندگی او بزداید و راه را برای درک و فهم خمریات او، که از مهم­ترین و جاودانه­ترین اشعار عربی است، هم­وار سازد.