تاثیر راهبردهای تنظیم هیجان شناختی بر رابطه بین ویژگی های شخصیتی و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی

زمینه و هدف: تنظیم و مدیریت هیجان ها، نقش تعیین کننده ای در سلامت و پیشگیری از بیماری های روانی در بیماران مزمن دارند. در این پژوهش، نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم هیجان شناختی بر رابطه بین ویژگی های شخصیت و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی بررسی شد. روش بررسی: پژوهش حاضر به روش توصیفی از نوع همبستگی بر روی ۱۰۰ بیمار دیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان های استان قم انجام شد. از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREF)، راهبردهای تنظیم هیجان شناختی ((CERQ و ویژگی های شخصیت نئو (NEO-PI) را تکمیل کنند. داده های پژوهش با روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تعدیلی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون تعدیلی نشان داد راهبردهای تنظیم هیجانی ناسازگار در رابطه بین همه ابعاد شخصیت، بجز بعد گشودگی و کیفیت زندگی تاثیر دارد و راهبردهای تنظیم هیجانی سازگار تنها در رابطه برونگرایی و توافق پذیری با کیفیت زندگی دارای نقش تعدیلی می باشند. نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش، ویژگی های شخصیتی، نقش مهمی در انتخاب راهبردهای تنظیم هیجان، همچنین کیفیت زندگی بیماران دیالیزی ایفا می کنند.

Keywords:

Personality , Quality of life , Dialysis , Self-control. , شخصیت , کیفیت زندگی , دیالیز , خودتنظیمی