مقایسه تاثیر روش های درمانی عقلانی - هیجانی و مبتنی بر حضور ذهن بر علائم اختلال افسرده خویی در زنان

زمینه و هدف: افسرده خویی از طبقه اختلالات خلقی است که با خلق افسرده در بیشتر ساعات روز تعریف می شود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثر روش های درمانی عقلانی- هیجانی و مبتنی بر حضور ذهن بر علائم اختلال افسرده خویی در زنان بود. روش بررسی: در این مطالعه که به صورت شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون– پس آزمون با گروه شاهد انجام شد، ۲۰ نفر از زنان مبتلا به اختلال افسرده خویی در مراکز درمانی تحت نظارت بهزیستی به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایشی و اختصاصی قرار گرفتند. از پرسشنامه افسردگی Beck و مصاحبه بالینی جهت تشخیص و پیش آزمون - پس آزمون استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون آماری تی گروه های وابسته و مستقل و آزمون کای مربع تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه هر دو روش عقلانی- هیجانی و مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش علائم افسرده خویی، تاثیر معنی داری داشت (۰۰۱/۰p<). درمان مبتنی بر حضور ذهن در مقایسه با درمان عقلانی – هیجانی نیز در کاهش علائم افسرده خویی، تاثیر بیشتری داشت (۰۰۳/۰p=). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد درمان مبتنی بر حضور ذهن و عقلانی - هیجانی از روش های درما ن شناختی موثر در کاهش علائم افسرده خویی در زنان است که در این میان، روش درمان مبتنی بر حضور ذهن موثرتر می باشد.

Keywords:

Rational , Emotional , Mindfulness , Dysthymic disorder. , عقلانی , هیجانی , حضور ذهن , اختلال افسرده خویی.