تعیین بهینه مدل درون یابی برای کمیت ها جهت استفاده در سامانه های اطلاعات مکانی

امروزه قسمت عمده ای از اطلاعات توصیفی و مکانی مانند ارتفاع، نقشه توپوگرافی، میزان بارش باران، PH خاک، میزان هدایت الکتریکی خاکها و ... که در بسیاری از مطالعات پایه نیز پروژه های اجرایی مورد استفاده قرار می گیرند از طریق درون یابی به کمک نرم افزارهای متداول تجارتی تامین می شوند . اما صرفنظر از خطای قابل قبولی که در طبیعت درون یابی است، در بسیاری از موارد میزان این خطا تا حدی بالا می رود که به کلی صحت داده را مورد سوال قرار می دهد . از طرف دیگر عدم وجود معیاری همچون ماتریس واریانس کواریانس مجهولات محاسبه شده در داده های برداری، موجب می شود نتوان معیار مناسبی از ارزیابی کیفیت قسمتهای مختلف مجموعه داده را در دست داشت . از این رو، در این مقاله ضمن بررسی منابع ایجاد خطا در درون یابی به انواع مختلف مدلهای درون یابی اشاره شده و نحوه انتخاب مدل متناسب با طبیعت کمیتها بررسی می گردد . سپس در راستای ارزیابی کیفیت داده های رستری حاصل از درون یابی ، روشهایی جهت برآورد دقت این داده ها ارایه خواهد شد .