مقایسه دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشگاه علوم پزشکی قم در مورد محیط آموزش بالینی

زمینه و هد ف: یادگیری دانشجویان در محیط آموزش بالینی، بخش اساسی برنامه های آموزشی را تشکیل می دهد. این مطالعه با هدف مقایسه دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشکده های پیراپزشکی، پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم نسبت به وضعیت محیط آموزش بالینی در سال ۱۳۹۱صورت گرفت. روش بررسی : این مطالعه به روش توصیفی- تحلیلی روی ۱۵۴ دانشجوی پرستاری و مامایی، اتاق عمل و هوشبری ترم پنجم به بالا که در دانشکده های فوق مشغول گذراندن کارآموزی بودند و ۱۸ نفر از مربیان انجام شد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه ای مشتمل بر ۲۲ سوال در ۴ حیطه کلی (فرصت یادگیری، حمایت از یادگیری، امکانات محیطی و ارتباط مربی با دانشجو) صورت گرفت. یافته ها: در بعد نحوه ارتباط مربی با دانشجویان، فرصت یادگیری در بیمارستان، حمایت از یادگیری دانشجویان و دیدگاه کلی بین نظرات دانشجویان و مربیان، تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین مربیان دیدگاه مطلوب تری نسبت به دانشجویان داشتند (۰۵/۰(p<، ولی در بعد امکانات محیطی بیمارستان، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۹۹۹/۰(p=. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه ، آشنایی با دیدگاه های مربیان و دانشجویان و بررسی شباهت و تفاوت های این نظرات می تواند در برنامه ریزی برای بهبود کیفیت محیط آموزشی بالینی موثر باشد. کلید واژه ها : دیدگاه؛ آموزش پرستاری؛ دانشجویان؛ دانشجویان پرستاری؛ محیط آموزش بالینی؛ دانشگاهیان.  

Keywords:

Viewpoint , Schools , Nursing-Education , Students , Students , Nursing , Clinical Training Environment , Faculty. , دیدگاه , آموزش پرستاری , دانشجویان , دانشجویان پرستاری , محیط آموزش بالینی , دانشگاهیان.