تاثیر مکمل سازی گلوکز و گلوتامین طی ۴ هفته تمرین تناوبی- استقامتی وامانده ساز بر عوامل رشدی سرم مردان غیرورزشکار

زمینه و هدف: در این مطالعه، تاثیر مکمل سازی گلوکز و گلوتامین طی ۴ هفته تمرین تناوبی- استقامتی وامانده ساز که باعث تخلیه گلیکوژنی عضلات می شود، بر روی دو عامل رشدی GH (Growth Hormone) و IGF-I (Insuline Like Growth Factor) سرم مردان غیرورزشکار بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۲۰ نفر مرد سالم (بدون سابقه فعالیت بدنی منظم)، انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه ۱- مکمل سازی گلوکز به همراه تمرین تخلیه گلیکوژنی، ۲- مکمل سازی گلوتامین به همراه تمرین تخلیه گلیکوژنی، ۳- تمرین تخلیه گلیکوژنی، و ۴- گروه کنترل تقسیم شدند. نمونه های خونی در ابتدای دوره پروتکل تمرینی و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از سیاهرگ زند اعلی جمع آوری و غلظت GH و IGF-I سرم آنها به وسیله تکنیک Elisa اندازه گیری شد. اثرات اصلی و متقابل متغیرها با استفاده از آزمون آماری واریانس دو طرفه اندازه گیری و به وسیله آزمون تعقیبی توکی کامل گردید. سطح معنی داری ۰۵/۰= αدر نظر گرفته شد. یافته ها: در این تحقیق، متغیر مستقل تمرین باعث اثر معنی داری در IGF-I سرم گردید (۰۱/۰>p). نتایج آزمون تعقیبی توکی بین گروه های اول با کنترل (۰۱/۰>p) و گروه های دارونما با کنترل (۰۵/۰>p) اختلاف معنی داری نشان داد. اثر متغیر تمرینی برای غلظت GH سرم و نیز اثر متغیر مکمل سازی برای غلظت های GH, IGF-I سرم معنی دار نبود. همچنین بین دو متغیر مستقل اثر متقابل معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مصرف گلوکز یا گلوتامین پس از یک دوره ۴ هفته ای اثر معنی داری بر میزان GH وIGF-I  سرم ندارد، اما ۴ هفته تمرین تخلیه گلیکوژنی باعث افزایشIGF-I  سرم می شود.

Keywords:

Glucose , Glutamine , Sports , Men , Growth Hormone , Exhausting Endurance-Intermittent Training , گلوکز , گلوتامین , ورزش ها , مردان , هورمون رشد , تمرین تناوبی- استقامتی وامانده ساز