ارزیابی روش آزمون تعیین عمق نفوذ آب در بتن به عنوان سنجه ای برای نفوذپذیری بتن

نفوذپذیری بتن در برابر آب و رطوبت به عنوان پارامتری برای ارزیابی دوام سازه های بتنی شناخته شده است. از اینرو آزمایش های متعددی برای ارزیابی نفوذپذیری بتن در قالب آزمون های استاندارد معرفی شده اند. آزمایش عمق نفوذ آب در بتن تحت فشار طبق استانداردEN ۱۲۳۹۰-۸ یکی از روش های ارزیابی نفوذپذیری/نفوذناپذیری بتن در شرایط وجود فشار هیدرواستاتیک آب است. تاکنون آزمون جدیدی که بهتر از این روش بتواند نفوذپذیری بتن در برابر فشار هیدرواستاتیک را ارزیابی نماید ارائه نشده است و در نتیجه این آزمون در سطح وسیعی مورد استفاده مهندسان و محققان قرار می گیرد. در این مطالعه سعی شده است تا با ارزیابی نتایج نفوذپذیری بتن های مختلف، نشان داده شود که عمق نفوذ آب لزوما از نسبت آب به سیمان، عیار مواد سیمانی و یا حجم خمیر سیمان پیروی نمی کند. با ارزیابی نتایج، نشان داده شده است که عمق نفوذ آب برای یک طرح مخلوط بتن می تواند تفاوت های قابل توجهی را نشان دهد. همچنین تغییرات عمق نفوذ آب با تغییر نسبت آب به سیمان بتن در یک محدوده وسیع، هم راستا نیست. بنابراین لازم است تا ویرایش اصلاح شده ای از این آزمون ارائه گردد تا نمود بهتری از مشخصات نفوذپذیری/نفوذناپذیری بتن را به دست دهد.

Keywords:

نفوذپذیری , عمق نفوذ , فشار هیدرواستاتیک , آب بندی , EN ۱۲۳۹۰-۸