بررسی همبستگی خودکارآمدی با سلامت معنوی زنان مبتلا به سرطان تخمدان مراجعه کننده به مراکز درمانی اصفهان سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰

زمینه و هدف: سرطان تخمدان شایعترین بیماری بدخیم زنان است که سلامت معنوی فرد را به خطر میاندازد با توجه به اهمیت سلامت معنوی و تاثیر آن بر خودکارآمدی، پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی خودکارآمدی با سلامت معنوی زنان مبتلا به سرطان تخمدان انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعهی مقطعی از نوع همبستگی روی ۱۹۶زن مبتلا به سرطان تخمدان در بخش آنکولوژی و مراقبتهای ویژهی بیمارستان اصفهان در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰انجام شد. جهت سنجش دادهها از پرسشنامه مشخصات دموگرافیگ، پرسشنامه استانداردسلامت معنوی پولتزین و الیسون و خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد. که توسط بیماران تکمیل گردید و در نهایت دادهها با نرم افزار آماری۲۲ SPSS و آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t-مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اکثریت زنان نمرهی سلامت معنوی (۸۷/۴۳%) و خودکارآمدی (%۸۳/۴۱) در حد متوسط داشتند. میانگین نمرهی سلامت معنوی ۴۸/۲ ± ۹۲/۵۵ و خودکارآمدی ۰۸/۳ ± ۳۳/۴۴ بود . همبستگی مثبت و معناداری بین خودکارآمدی و سلامت معنوی مشاهده شد(۰۱/۰P <،۴۰/۰r=). بینهمهی متغیرها با سلامت معنوی و بین میزان تحصیلات، تعداد دفعات شیردهی، نوع بیمه، مدت زمان ابتلا به سرطان تخمدان و سمت درگیر با خودکارآمدی ارتباط معنادار وجود داشت(۰۵/۰>P). نتیجه گیری: از آنجایی که بین خود کارآمدی با سلامت معنوی ارتباط معنی داری وجود داشت لذا جهت بالا بردن خودکارآمدی بیماران مبتلا به سایر بیماریهای مزمن از جمله سرطان توجه به سلامت معنوی توصیه میگردد.

Keywords:

سلامت معنوی , خودکارآمدی , سرطان تخمدان