بررسی وضعیت تاب آوری در برابر سیل در حوضه قره سو

در سالیان اخیر افزایش تغییرات آب وهوایی، باعث افزایش وقایع سیلابی در ایران و جهان شده است. علی رغم افزایش اقدامات دفاعی، همچنان شاهد افزایش تلفات جانی و مالی هستیم. تمرکز صرف بر روی راهکارهای دفاعی - سازه ای در سالیان گذشته باعث نشده است از شدت تلفات کاسته شود. از این منظر اتخاذ رویکرد جدید تاب آوری موردتوجه سیاست گذاران و پژوهشگران قرار گرفته است. تاب آوری سیل و مدیریت سیل را می توان مکمل هم دانست و در راستای توسعه جامعه پیش رفت. تاب آوری در برابر سیل به طورکلی یعنی توانایی یک سیستم، جمعیت یا اجتماع برای دنبال کردن توسعه اجتماعی، اکولوژیکی و اقتصادی و رشد اهداف خود درحالی که به طور هم زمان یک خطر را در طول زمان مدیریت می کند. هدف اصلی این مقاله، ارزیابی تاب آوری طبق چارچوب FRMC بر اساس سرمایه های تاب آوری است. اطلاعات موردنیاز این پژوهش از منابع ثانویه، پرسش نامه و مصاحبه با افراد کلیدی به دست آمده است. نتایج نشان داد که تاب آوری روستای حاجی آباد با مقدار ۵۴.۳% بیشتر از تاب آوری روستای مهترکلاته با مقدار ۵۱.۶% است.

Keywords:

کنترل سیل , مدیریت یکپارچه سیل , تاب آوری در برابر سیل , چارچوب FRMC