تاثیر روش تدریس در گروه های کوچک بر خوش بینی علمی و گرایش به تفکر انتقادی دانش آموزان پسر متوسطه دوم بندرعباس

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش تدریس در گروه های کوچک بر خوش بینی علمی و گرایش به تفکر انتقادی دانش‎آموزان پسر متوسطه دوم شهر بندرعباس انجام گرفت. روش تحقیق پژوهش حاضر، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل بود. با توجه به جامعه پژوهش حاضر که کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر بندرعباس که در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۹۸ در حال تحصیل بودند، به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل مقیاس خوش بینی علمی و تفکر انتقادی بودند. درنهایت داده ها به روش تجزیه و تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) آنالیز شدند. یافته های تحقیق نشان داد که روش تدریس در گروه های کوچک به ارتقا خوش بینی علمی و تفکر انتقادی دانش آموزان منجر شد. یافته پژوهش حاضر اهمیت روش تدریس بر روی مسائل روانشناختی دانش آموزان و موانع یادگیری در آموزش و پرورش را نشان می دهد.

Keywords:

روش تدریس , گروه های کوچک , خوش بینی علمی , گرایش به تفکر انتقادی , دانش آموزان