اثربخشی آموزش راهبردهای هیجان مدار بر یادگیری مشارکتی و شیوهی حل مسئله در دانشآموزان متوسطه

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش راهبردهای هیجان مدار بر یادگیری مشارکتی و شیوه حل مسئله دانش آموزان دختر پایه هشتم منطقه یک شهر تهران در سال ۹۶-۹۷ بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. انتخاب نمونه ها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انجام شد. از بین افراد مایل به شرکت در آزمایش ۵۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب به دو دسته مساوی (۲۵ نفری) تقسیم و به حکم قرعه یک گروه به عنوان گروه آزمایش و گروه دیگر به عنوان گروه کنترل مشخص شد. متغیر مستقل (آموزش راهبردهای هیجان مدار) که به گروه آزمایش آموزش داده شد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای تحقیق عبارت بودند از پرسشنامه یادگیری مشارکتی و حل مسئله. بعد از جمع آوری داده های پژوهش، اطلاعات و نتایج به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ضمن تائید فرضیههای تحقیق، نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای هیجان مدار بر یادگیری مشارکتی و حل مسئله دانشآموزان آموزش دیده موثر بوده است (p<۰/۰۵) و از پایداری مناسبی در طول زمان برخوردارند.

Keywords:

آموزش راهبردهای هیجان مدار , یادگیری مشارکتی , حل مسئله , دانش آموزان دختر