تاثیر بازی درمانی برمیزان ناامیدی دانش آموزان دبستان شهید سلیمانی تهران

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی بازی درمانی بر میزان ناامیدی دانش آموزان دختر انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر دبستان شهید سلیمانی تهران که ۲۰۴ نفر بودند؛ تشکیل می دهند. نمونه شامل ۳۰ دانش آموز که به صورت تصادفی انتخاب شدند، پس ازآن به صورت تصادفی در ۲ گروه قرار گرفتند: ۱۵ دانش آموز در گروه آزمایش و ۱۵ دانش آموز در گروه کنترل. ابزار مورداستفاده در این پژوهش عبارت اند از: پرسش نامه ناامیدی کودکان کازدین که به صورت پیش و پس آزمون اجرا شد. سپس بازی درمانی گروهی به شیوه شناختی رفتاری به مدت یک ساعت و در ده جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. تجزیه وتحلیل نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان می دهد، بازی درمانی به طور قابل توجهی باعث کاهش ناامیدی در میان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمرات مقیاس ناامیدی کودکان کازدین در گروه آزمایش و گروه کنترل وجود دارد.

Keywords:

بازی درمانی , رویکرد شناختی-رفتاری , ناامیدی