رابطه اعتیاد به اینترنت نوجوانان شهر شیراز با سازگاری اجتماعی

هدف از این تحقیق رابطه اعتیاد به اینترنت با سازگاری اجتماعی نوجوانان شهر شیراز بود. روش تحقیق از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ۲۰-۱۴ سال شهر شیراز در سال ۱۴۰۰بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای -تصادفی از نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز؛ تعداد ۳۰ نفر از هر ناحیه انتخاب شدند (نمونه کل ۱۲۰نفر). جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سازگاری اجتماعی و پرسشنامه اعتیاد اینترنتی استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین هر سه شاخص اعتیاد (عاطفی؛ رفتاری؛ شناختی) از میانگین استاندارد بالاتر است و در بین آن ها میانگین اعتیاد رفتاری بالاترین می باشد. همچنین این نوجوانان کمترین بعد سازگاری اجتماعی را به ترتیب در ابعاد گرایش های ضد اجتماعی؛ هنجارهای اجتماعی؛ روابط خانوادگی؛ مهارت های اجتماعی؛ روابط اجتماعی و بیشترین بعد سازگاری را در روابط مدرسه داشتند. اما تمام یافته ها حاکی از آن بود که میانگین نمونه موردنظر به میانگین استاندارد نزدیک است و در کل، سازگاری اجتماعی این نوجوانان در حد متوسط است، و درنهایت ضریب همبستگی اعتیاد عاطفی با مهارت های اجتماعی و روابط خانوادگی؛ اعتیاد رفتاری با مهارت های اجتماعی؛ گرایش های ضد اجتماعی؛ روابط خانوادگی؛ روابط اجتماعی و سازگاری اجتماعی و اعتیاد شناختی با هنجارهای اجتماعی و روابط خانوادگی رابطه معنادار داشتند.

Keywords:

اعتیاد به اینترنت , سازگاری اجتماعی , نوجوانان , شیراز