تاثیر ترکیبات آلی و کیفیت آب بر تغییرات فاز محلول و تبادلی خاک

در این مطالعه، تاثیر کاربرد سه نوع اصلاح کننده آلی شامل بیوچار، کودحیوانی و کمپوست زباله شهری با سطوح ۱ و ۳ درصدجرمی و سه نوع کیفیت آب شامل کلاس های C۴S۳, C۳S۱ و C۴S۴ بر برخی از پارامترهای فاز محلول و تبادلی مانند پی اچ، هدایت الکتریکی (EC)، مقدار کاتیون های محلول و تبادلی، نسبت جذب سدیم (SAR) و درصد سدیم تبادلی (ESP) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با کاهش کیفیت آب، مقدار SAR در خاکها افزایش پیدا کرد. افزایش SAR در خاک های تیمار شده به طور معنی داری نسبت به شاهد با شدت کمتری اتفاق داد که نشان دهنده افزایش آبشویی سدیم و کاهش آبشویی کلسیم و منیزیم در تیمارهای آلی است. پی اچ خاک ها پس از آبشویی با محلول های ۲ و ۳ افزایش داشت که دلیل آنافزایش جذب سدیم توسط رس های خاک و هیدرولیز آنها و در نتیجه افزایش پی اچ است. همچنین ، با افزایش SAR در محلول های آبشویی و به دنبال ان افزایش SAR در خاک ها، مقدار ESP خاک ها نیز افزایش یافت، اما شدت این افزایش درتیمارهای آلی به طور معنی داری کمتر از شاهد بود. به عبارت دیگر، اصلاح کننده های آلی با افزایش جذب کلسیم و منیزیمروی مکان های تبادلی و خارج کردن سدیم موجب کاهش شدت سدیمی شدن خاک به دنبال کاربرد آبهای سدیمی شدند. بهطور کلی، میتوان گفت که در شرایط استفاده از آبهای با کیفیت پایین، کاربرد اصلاح کننده های آلی می تواند اثرات مخربآنها بر ویژگی های شیمیایی خاک را کاهش دهد. کود حیوانی و بیوچار در هر دو سطح کاربرد ۱ و ۳ درصد جرمی به طورمعنی داری باعث بهبود فاز محلول و تبادلی خاک پس از آبشویی با آبهای دارای کیفیت های مختلف شدند. پیشنهاد می شودکه کمپوست زباله شهری به دلیل داشتن مقدار سدیم بالا به میزان کمتری در خاک مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

آبشویی , کود حیوانی , بیوچار , کمپوست زباله , سدیم تبادلی