واکاوی اندیشه های جاحظ درباره ترجمه و معنا در کتاب الحیوان
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 489
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IHCS-22-7_006
تاریخ نمایه سازی: 14 آبان 1401
Abstract:
جاحظ - زاده سده دوم هجری – از بزرگترین اندیشمندان زمان خود است. او در حوزه ترجمه و معنا اندیشههای ژرفی دارد که بهخوبی با اندیشههای همسنگ آن در جهان امروز برابری میکند. در این پژوهش، این اندیشهها با توجه به آنچه او در کتاب «الحیوان» گفته بررسی شده است. بدین منظور، پس از «مقدمه»، جاحظ و به طور خاص کتاب «الحیوان» او معرفی شده، سپس اندیشههای او درباره ترجمه و معنا تحلیل شده است. جاحظ، در کتاب مذکور، با استدلالی قوی و روشن، سختی کار ترجمه، توانمندیهایی که باید در مترجم وجود داشته باشد و دشواری تا سرحد ناممکنی ترجمه شعر و متون دینی را تبیین کرده است. در «الحیوان»، جاحظ از جمله بر این باور است که مترجم باید به زبانی که از آن ترجمه میکند و زبانی که به آن ترجمه میکند، بهیکاندازه چیره باشد و دانش مترجم در زمینه موضوعی که ترجمه میکند نیز باید همسنگ دانش نویسنده متن اصلی باشد. چنین دیدگاههایی، از نظر ظرافت و دقت علمی، چیزی کم از دیدگاههای نظریهپردازان و بنامان امروز این حوزه ندارد. همچنین آنچه که جاحظ درباره معنای متن گفته، گواهی است بر شناخت خوب و دقیقی که او از لایههای پیدا و پنهان معنای «متن» داشته است.
Authors
رضا امینی
استادیار زبان شناسی، هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :