مداخله برنامه ورزش هوازی و عصاره کورکومین بر اندازه ناحیه انفارکتوس میوکارد رتهای نرویستار

مقدمه: آسیبهای بافت میوکارد ناشی از ایسکمی-رپرفیوژن (IR) عامل برجسته پاتولوژیک در بروز بیماری های قلبی عروقی (CVD) و نارسایی قلبی (HF) گزارش شده است. تمرینات ورزشی و مصرف عصاره کورکومین از طریق القای پیش شرطی سازی ایسکمی موجب کاهش اندازه ناحیه انفارکتوس در پاسخ به ایسکمی-ریپرفیوژن می شود. اما نقش مداخله هم زمان آنها بر اندازه ناحیه انفارکته نامشخص است. بنابراین در این مطالعه تاثیر مداخله برنامه ورزش هوازی و عصاره کورکومین بر اندازه ناحیه انفارکتوس در شرایط ایسکمی-ریپرفیوژن میوکارد رت های نر ویستار بررسی شد.مواد وروش ها: ۵۰ سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی در ۵ گروه :۱ کنترل کم تحرک n=۱۰)، SED-:۲ (CON شم کمتحرک n =۱۰) ،:۳ (SED-IR گروه تمرینی(:۴ (n=۱۰ , EX-IR مصرف کننده عصاره کورکومین n=۱۰)، (CU-IR و:۵ گروه تمرینی همراه با مصرف عصاره کورکومین (n=۱۰، ( EX-CU-IR تقسیم بندی شدند. گروه EX-IR و EX-CU-IR به مدت ده هفته پیاپی ، هر هفته ۵ نوبت متوالی با سرعت ۱۲ تا ۲۴ متر در دقیقه معادل با دامنه شدت کار %۶۰-%۳۵ VO۲max ، تمرین ورزشی دویدن بر روی ترید میل را انجام دادند. رتهای نرویستار در گروه های CU-IR و EX-CU-IR ، روزانه mg/kg ۵۰ وزن بدنشان عصاره کورکومین را به صورت محلول در روغن زیتون با گاواژ دریافت کردند. ۲۴ ساعت پس از آخرین وهله از برنامه تمرین هوازی یا مصرف کورکومین، ابتدا رت ها با تزریق درون صفاقی کتامین زایلازین بیهوش شدند و سپس ناحیه قفسه سینه آنها تراشیده و انتوبه شدند. آنگاه به ونتیلاتور باتواترتنفسی۶۰تا۷۰ تنفس دردقیقه دوحجم جاریkgcc/۱/۵ متصل و ناحیه دنده ای چهارم در سمت چپ آنها توراکتومی شد و رت ها با بستن شریان کرونری قدامی نزولی چپ (LAD) به مدت ۳۰ دقیقه توسط نخ بخیه دچار ایسکمی شدند. پس از آن روند ریپرفیوژن بافت میوکارد با کشیدن و رها کردن نخ بخیه انجام شد. در گروه SED-CON عملدجراحیدشمداجرادشدد، یعنی حیوان، تنهاتحت عمل توراکتومی بوده وهیچ گونه بسته شدنLADانجام نگرفت. پس از گذشت ۵ روز از ریپرفیوژن رت ها بیهوش و بافت قلب حیوان جدا شد و در دمای -۸۰ ˚C نگهداری و فریز شد. اندازه ناحیه انفارکتوس به روش رنگ آمیزی با TTC انجام شد. آنالیز آماری داده های حاصل با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه صورت گرفت.یافته ها: نتایج آماری نشان داد که سایز انفارکتوس بافت میوکارد رت ویستاردرگروه های ورزش کرده EX-IR ، EX-CU-IR CU-IR با گروه SED-IR کاهش معناداری مشاهده می شود(.(P<۰/۰۰۰۱ همچنین سایز انفارکتوس بافت میوکارد رتهای ویستار نر در هریک از گروه های EX-IR و EX-CU-IR کاهش معنی داری با گروه CU-IR مشاهده می شود .(P<۰/۰۵) با این حال، سایز انفارکته دردو گروه ورزش هوازی EX-IR و مداخله ترکیبی EX-CU-IR تفاوت معنی داری بدست نیامد .( P>۰/۰۵) نتیجه گیری: نقش مداخلات تمرین هوازی و کورکومین در کاهش یافتن سایز انفارکته گروه تجربی نسبت بهگروه IR مشاهده گردید. این در حالی است که ترکیب ورزش هوازی و کورکومین در مقایسه با ورزش هوازی به تنهاییمزیتی نداشت. بنابراین میتوان از ورزش هوازی زیر بیشینه به تنهایی به عنوان روش غیر دارویی برای پیشگیری از آسیبایسکمی ریپرفیوژن میوکارد بهره برد.

Keywords:

ایسکمی -ریپرفیوژن بافت میوکارد رت , تمرین هوازی , مکمل کورکومین , سایز انفارکته