بازطراحی فضاهای زندگی بر اساس طراحی محاسباتی در جهت دستیابی به ساختمانی سالمبا رویکرد جلوگیری از انتشار عفونت ها و ویروس ها

از آنجایی که اغلب مردم بیشتر وقت خود را در داخل خانه می گذرانند، ساختمان ها می توانند نقش کلیدی در ارتقای سلامت داشته باشند. برای سالم بودن یک ساختمان باید مفاهیم، زمینه ها و زمینه های زیادی در نظر گرفته شود. ساختمان های سالم و همچنین فضاهای زندگی از زمان شیوع کوید-۱۹ به موضوع مهمی تبدیل شده اند. تا جایی که در خانه ماندن و قرنطینه به رویکردی جدی برای جلوگیری از انتشار ویروس ها تبدیل شد. این تحقیق بر یک موضوع حیاتی تمرکز دارد که انتشار ویروس در فضاهای زندگی است که بر وضعیت سلامت جسمی و روانی ساکنان تاثیر می گذارد. برای مقابله با این موضوع توجه به روابط فضایی و عملکردی ساختمان ها به یک جزء حیاتی تبدیل می شود. این روابط بین فضاها برای دستیابی به توصیفی از فضاهای زندگی و سپس استخراج ویژگی های معماری آنها مورد بررسی قرار می گیرد که امکان ایجاد استراتژی های خاص برای اصلاح طرح موجود را فراهم می کند. به همین دلیل، در این مطالعه از روش دستور زبان مبتنی بر قاعده به منظور تبدیل یک نوع شناسی ساختمان بر اساس یک طراحی محاسباتی استفاده شده است. برای استخراج زبان معماری آن، نوعی از عملکرد و توپولوژی ساختمان مسکونی در اینجا توضیح داده شده است. سپس، از این توصیفات برای ایجاد قوانین خاص برای نوعی گرامر شکل استفاده می شود. نتیجه این بود که این ویژگی های پلان موجود منجر به استراتژی های خاصی می شوند که میتوانند در رویکردی مبتنی بر گرامر پیاده سازی شوند و سپس در ساختمان هایی با ویژگی های معماری مشابه اعمال شوند.

Keywords:

طراحی محاسباتی , روابط فضایی و عملکردی , گرامر شکل , ساختمان سالم , فضاهای زندگی