بررسی اثرات اجتماعی توسعه گردشگری در شهرها

در ابتدای ظهور گردشگری به صورت انبوه، توسعه ی این صنعت به صورت کاملا اتفاقی و بی برنامه صورت می گرفت. به نیازهای اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و فرهنگی یک ناحیه و ساکنان آن توجهی نمی شد و در نهایت موجبات نارضایتی ساکنان و افول مقصد فراهم می گشت. گردشگری صنعتی است که برای توسعه ی مناسب، نیاز به برنامه ریزی دقیقی دارد. در غیر این صورت به جای اینکه موجب توسعه ی مقاصد شود، خسارت هایی جبران ناپذیر را از خود به جای می گذارد و حتی ممکن است مقصد را از بین ببرد. هر شکل از اشکال توسعه اقتصادی به منظور دستیابی به اهداف خود نیاز به برنامه ریزی دقیق دارد که گردشگری نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. این امر از آن جهت بیشتر ضروری می نماید که گردشگری فعالیت چند بخشی بوده و از ابعاد متنوع زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی برخوردار است. برنامه ریزی گردشگری موثر و کارا می تواند موجب بیشینه کردن منافع اقتصادی، کمینه ساختن آثار منفی و تخفیف و آلام بخشی آثار نابهنجار اجتماعی و فرهنگی شود . به دیگر سخن، پایداری بلند مدت مکان های گردشگری در گرو برنامه ریزی گردشگری در ابعاد اقتصادی , زیست محیطی, اجتماعی و فرهنگی است. و می توان گفت لازمه برنامه ریزی گردشگری اثربخش، یکپارچه سازی دغدغه های ذینفعان، مدیریت اثربخش، توسعه کارآمد، بازاریابی ابداعی و توجه به منافع جامعه در قالب محصول گردشگری مقصد است. آنچه که می بایست در فرآیند برنامه ریزی گردشگری به طور قابل ملاحضه ای در نظر گرفته شود، قابلیت تطبیق مقصد با روندهای جدید، بازارهای متغیر و محیط رقابتی بازار است.

Keywords:

واژه کلیدی: اثرات اجتماعی , توسعه گردشگری