بهبود مدل برینسون برای مدلسازی رفتار نامتقارن آلیاژهای حافظه دار در کشش و فشار

آلیاژهای حافظه دار به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد مانند پدیده های حافظه داری و شبه الاستیک، طیف وسیعی از تحقیقات و کاربردهای نوین را به خود اختصاص داده اند. برای طراحی سازه های حافظه دار، از مدلسازی و روشهای عددی مانند روش اجزا محدود استفاده می شود. مدل ارائه شده توسط برینسون برای آلیاژهای حافظه دار بسیار ساده بوده و مهندسان اغلب از آن برای طراحی اولیه استفاده می نمایند. البته مدل برینسون، پیش بینی درستی از رفتارهای ثانویه آلیاژهای حافظه دار ارائه نمی دهد. از جمله این رفتارها، می توان به عدم تقارن رفتار آلیاژ در کشش و فشار و اثر جهت گیری مجدد، اشاره نمود. در این پژوهش به اصلاح این مدل پرکاربرد پرداخته شده و در عین حال سادگی مدل بریسنون حفظ می گردد. برای نشان دادن کارآیی مدل پیشنهادی چندین مثال حل گردیده و با مدل های قبلی و نتایج تجربی مقایسه گردیده است. نتایج نشان می دهد که مدل ارائه شده ساده و سریع بوده و از دقت قابل قبولی در پیش بینی رفتار مواد و سازه های حافظه دار برخوردار می باشد.

Keywords:

آلیاژهای حافظه دار , معادلات ساختاری , دیاگرام فاز , عدم تقارن رفتار در کشش و فشار , مدل برینسون