بهبود عمر خستگی در اتصالات جوش اصطکاکی نقطه ای با روش پلاستیسیته موضعی

در این تحقیق سعی شده است روشی جهت بالا بردن مقدار مقاومت خستگی در اتصالات جوش اصطکاکی نقطه ای ارائه شود بدین صورت که یک سری تنش های پسماند فشاری در مرکز و در پیرامون محل جوش به روش انبساط سرد ایجاد شده است. روند کلی بر پایه ی مدل المان محدود و تست های تجربی می باشد. آزمون های خستگی بر روی نمونه های تهیه شده از آلیاژ Al ۷۰۷۵-T۶ با عمق نفوذ ۳.۵mm ابزار و سرعت دورانی ۱۰۰۰rpm صورت گرفته اند. مدل المان محدود و معادلات بر پایه ی روش کرنش عمر جهت پیش بینی عمر خستگی و تعیین مقادیر تنش های پسماند ایجاد شده در نواحی اطراف محل جوش استفاده شده و نتایج با داده های تجربی به دست آمده از آزمون خستگی مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهند تخمین عمر خستگی براساس رهیافت کرنش با در نظرگرفتن مقادیر تنش های پسماند به دست آمده از مدل المان محدود، مطابقت خوبی با نتایج تست های تجربی دارند.

Keywords:

عمر خستگی , مدل المان محدود , تنش پسماند , جوش اصطکاکی نقطه ای