تحلیل و ارزیابی معیارهای فنی مرتبط با آزمایشات میدانی حفاظ های بتنی جاده ای

تصادفات در هنگام انحراف وسیله نقلیه از جاده ها، به ویژه در جاده های پرسرعت خارج از شهر، اگر کناره های جاده ها بی حفاظ باشند، شدید خواهند بود و سرنشینان وسایل نقلیه منحرف شده را در معرض خطر آسیب دیدگی بیش از حد قرار می دهد. نادیده گرفتن شرایط کناره های جاده، همراه با عدم برخورداری از ایمنی مناسب، منجر به بروز تصادفات ناخواسته، بخصوص صدمات شدید و مرگ و میرهای مکرر ناشی از برخورد بین وسایل نقلیه با عوارض حاشیه جاده ها و وسایل نقلیه جهت مخالف می شود و این مهم در تمام کشورهای جهان وجود دارد. بنابراین استفاده از حفاظ های ایمنی جاده در طی چند سال گذشته گسترش یافته است و عملکرد ساختاری این حفاظ های ایمنی جاده ای می تواند به بهترین شکل از طریق آزمایش تصادف کامل انجام شود. در حال حاضر حفاظ های ایمنی مطابق با استانداردهای رایج CEN وMASH-NCHRP ۳۵۰ برای سطوح مختلف عملکردی طراحی می شوند. در این مقاله، معیارها و تفاوتهای استاندارد های مذکور در انجام آزمایش تصادف، مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق محدود نشان می دهد که علی رغم اینکه در این استانداردها، معیارها در روند انجام آزمایش ها، دستیابی به داده ها و ارزیابی عملکرد ها یکسان است، اما این استانداردها جهت استفاده به عنوان یک استاندارد واحد، بسیار متفاوت هستند و نیازمند طراحی آزمایش های تکمیلی جهت حل اختلاف می باشند و عملکرد ضمن خدمت آنها نیز باید در نظر گرفته شود.

Keywords:

آزمایش تصادف , حفاظ ایمنی , EN ۱۳۱۷ , NCHRP ۳۵۰ , MASH