پیش بینی نگرش نسبت به ازدواج در جوانان بر اساس جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی و چشم انداز زمان

پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی نگرش نسبت به ازدواج بر اساس جهت­گیری مذهبی درونی و بیرونی و چشم­ انداز زمان در جوانان انجام شد. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد رودهن در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ استان تهران بود که با روش نمونه­گیری خوشه ­ای، نمونه ­ای به تعداد ۳۷۳ نفر از دانشجویان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه چشم­انداز زمان زیمباردو و بوید (۱۹۹۹)، جهت­گیری مذهبی آلپورت و راس (۱۹۵۰) و نگرش نسبت به ازدواج روزن ویراتیین (۱۹۹۸) بود. داده­ ها با استفاده از شیوه­های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و  آمار استنباطی (رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون) و با استفاده از نرم افزار spss ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین نگرش نسبت به ازدواج با جهت­گیری مذهبی و چشم­ انداز زمان رابطه معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰>P). همچنین جهت­ گیری مذهبی درونی و چشم ­انداز زمانی مثبت به صورت مثبت توانایی نگرش مثبت نسبت به ازدواج را دارند (۰۰۱/۰>P). همچنین جهت­ گیری مذهبی بیرونی و چشم­انداز زمانی منفی توانایی پیش­بینی نگرش منفی به ازدواج را دارند (۰۰۱/۰>P). از نتایج پژوهش حاضر می­توان برای تدوین بسته­ های آموزشی جهت کاهش تغییر نگرش جوانان به ازدواج و افزایش تمایل به ازدواج در جوانان استفاده کرد.

Keywords:

نگرش نسبت به ازدواج , جهت گیری مذهبی , چشم انداز زمان