ارائه چارچوب ساختاری تفسیری توسعه کارآفرینی در آموزش عالی با پیامد اجتماعی و اقتصادی (مطالعه موردی: دانشگاه تهران مرکزی)

این پژوهش با هدف ارائه چارچوب توسعه کارآفرینی در آموزش عالی مبتنی بر پیامدهای اجتماعی و اقتصادی اجرایی شد. در این تحقیق جهت مدلسازی از روشهای آمیخته کمی و کیفی استفاده شد. جامعه آماری مرحله کیفی، ۱۰ نفر از خبرگان کارآفرینی و اساتید گروه تخصصی کارآفرینی بود. روش نمونه گیری، گلوله برفی بوده جامعه اماری مرحله کمی ۸۰ نفر از کارشناسان و متخصصان حوزه کارآفرینی که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده‎ها در مرحله کیفی، مستندات (مرورسیستماتیک) و مصاحبه عمیق نیمه‎ساختاریافته بود و پایایی آن با توافق درونی کدگذاری همکار تایید شد. روش پژوهش مرحله کمی، مدلسازی ساختاری تفسیری جهت سطح بندی مقوله‎ها است. جهت تایید روابط بین مولفه ها از معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد پیش نیارهای توسعه کارآفرینی دارای هفت سطح است که زیرساخت های ارزشی جامعه در سطح اول، فرهنگ سازی در جامعه و پیش نیازها دولتی در سطح دو، ساختار دانشگاه کارآفرینی اجتماعی و سیاست‎گذاری و تعیین اهداف توسعه کارآفرینانه اجتماعی دانشگاه و پیش نیازهای مدیریتی و سرمایه انسانی دانشگاه ها در سطح سه، فعالیت ها و اقدامات و ارتباطات دانشگاهی و تعاملات بین نهادی در سطح چهار، پیش نیارهای دانشجویی در سطح پنج، فعالیت ها و اقدامات دانشجویان در سطح شش، تقویت جایگاه دانشگاه کارآفرین اجتماعی در جامعه در سطح هفت قرار دارد.

Keywords:

آموزش عالی , توسعه کارافرینی , کارآفرینی , پیامد اقتصادی و اجتماعی