حق تمتع زوجه از حریم شخصی و چگونگی تزاحم آن با تمکین وی

موضوع حریم خصوصی افراد از موضوع های جدید و روزآمد در نظام حقوق بشر است. علی رغم اینکه این حق، ریشه در حقوق بشر داشته و دارای مبنای عقلی است، اما در تعالیم اسلامی، قوانین داخلی ایران و اسناد و معاهدات بین المللی مورد تاکید قرار گرفته است. باید توجه داشت که همسران در کنار زندگی زناشویی مشترک، فضای ذهنی خصوصی هم دارند و هر کدام دارای حریم خصوصی اقتصادی، اطلاعاتی، ارتباطی، جسمانی، شخصیتی و جنسی و روانی هستند.آن ها می توانند این فضای خصوصی را با هم به اشتراک بگذارند یا نگذارند. با وقوع عقد ازدواج، رابطه زوجیت و حقوق و تکالیف زوجین نسبت به یکدیگر مستقر می شود، که ممکن است در آغاز و یا در ادامه زندگی مشترک، بین این حقوق و تکالیف در مقام عمل و اجرا تزاحمی صورت گیرد. با توجه به قاعده فقهی لاضرر، اصل عدم ولایت بر دیگری، اصل منع سوء استفاده از حق، اصل اباحه و آزادی اراده و اصل استقلال دارایی زوجین به نظر می رسد، اختیار ریاست مرد بر خانواده تا جایی قابلیت اعمال دارد که از حدود مصالح خانوادگی و حقوق اساسی زوجه از جمله حریم خصوصی، تجاوز نکند و با توجه به این مبانی و اصول حقوقی، لازم است مفهوم مدرن و جدیدی از تمکین ارائه گردد.

Keywords:

حریم خصوصی , تمکین , تزاحم , حقوق زوجه , ریاست زوج