بررسی عوامل موثر اجتماعی در بکارگیری کوچینگ عملکرد کارکنان در سازمانهای دولتی ایران

امروزه بهره برداری حداکثر از سرمایه های انسانی برای سازمان ها به دلایلی از جمله پیشرفت شتابان تکنولوژیهای مختلف، رقابت روزافزون، و کاهش هزینه ها امری ضروری است و کوچینگ عملکرد کارکنان، ابزاری موثر در مدیریت عملکرد کارکنان و روشی قوی برای اطمینان از این که کارکنان به خوبی انگیزه دارند و با تمام پتانسیل خود کار می کنند، است. در واقع یکی از روشهای موثر در آموزش و بهسازی، کوچینگ است. هدف از مقاله حاضر شناسایی عوامل موثر در به کارگیری کوچینگ عملکرد کارکنان در سازمانهای دولتی ایران است. روش پژوهش مورداستفاده، کیفی و به طور خاص داده بنیاد است. که در آن عوامل اجتماعی اثرگذار در مفهوم کوچینگ عملکرد کارکنان در سازمان های دولتی ایران با استفاده از روش مصاحبه باز شناسایی شد. بر این اساس تعداد ۱۰ نفر از خبرگان که در این پژوهش افراد مجرب در حوزه کوچینگ عملکرد هستند به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها با استفاده از مفاهیم استحصال شده مشترک، منجر به شناسایی ۳ عامل علی، زمینه ای و تعدیلگر موثر در بکارگیری نظام کوچینگ عملکرد همراه با مفاهیم استحصال شده شد. نتایج حاکی از آن است که سازمانهای امروزی بااطلاع بیش تری از عوامل یادشده می توانند نسبت به فشار رقابتی واکنش بهتری داشته و به دنبال آن با تدوین و به کارگیری استراتژی های آموزشی و کسب وکار مثل کوچینگ به نتایج کارآمدتری نائل گردند.

Keywords:

کوچینگ عملکرد , عملکرد کارکنان , سازمان های دولتی ایران , استان کردستان , عوامل موثر اجتماعی