عفو و بی کیفری به مثابه یک مولفه متناقض در سازوکارهای عدالت انتقالی
Publish place: Iranian Political Sociology Journal، Vol: 5، Issue: 11
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 167
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOU-5-11_422
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1401
Abstract:
درخواست برای عدالت اغلب با تلاش های رسمی به سمت صلح در تضاد بوده است. هدف عدالت انتقالی بر پایه تضمین عدالت و صلح در یک زمان مشخص است اما در مواردی خودداری از تعقیب جزائی و یا مجازات در قالب عفو عمومی برای تحقق انتقال صلح آمیز ضروری هست. هدف این مقاله بررسی عفو و بی کیفری و ارتباط آن با عدالت انتقالی با استفاده از روش کتابخانه ای و ابزار فیش برداری استفاده می باشد. عفو عمومی یک مولفه متناقض از سازوکارهای عدالت انتقالی است که طی آن، برخی از مجرمان از سوی دولت بخشیده شده و مجازات نمی شوند. عفو حقوق قربانیان برای جبران غرامت را نقض می کند و با اهداف حقوق بین الملل برای مجازات مجرمان جنایت های جدی حقوق بشر ناسازگار است. این طرز تلقی را ایجاد می کند که ارتکاب جرائم سنگین می تواند بدون مجازات باقی بماند. مرتکبین نقض حقوق بشر فکر می کنند که با عفو می توانند از مجازات بگریزند. عفو مجرمان ممکن است ترس، بی ثباتی و ناامنی را در جامعه افزایش دهد لذا در راستای تقابل با بی کیفری فعالان حقوق بشر استفاده از عفو را عنوان ابزار عدالت انتقالی محکوم کرده اند.
Keywords:
Authors
سید نجم الدین قریشی
هیات علمی دانشگاه پیام نور
عباسعلی کدخدایی
استاد تمام دانشکده حقوق و علوم سیاسی تهران
مجتبی بابایی
استادیار گروه حقوق بین الملل، تهران