بیان سیتوکراتین ۷ در کارسینوم پاپیلری تیروئید و رابطه ی آن با عوامل موثر در پیش آگهی

مقدمه و هدف: پیش آگهی کارسینوم پاپیلری تیروئید بستگی به سن و جنس، اندازه ی تومور، وجود متاستاز در عقده ی لنفاوی، تهاجم به کپسول، چندمرکزی بودن و سابقه ی پرتو تابی دارد. امروزه برای تعیین پیش آگهی تومورهای مختلف از مارکرهای مختلف از جمله سیتوکراتین ۷ استفاده می کنند. در مطالعه ی حاضر هدف بررسی بیان سیتوکراتین ۷ در کارسینوم پاپیلری تیروئید و تعیین ارتباط آن با عوامل موثر بر پیش آگهی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مقطعی تعداد ۸۷ بلوک پارافینی از بیماران مبتلا به کارسینوم پاپیلری تیروئید که به بیمارستان مصطفی خمینی تهران مراجعه کرده بودند به روش ایمونوهیستوشیمی از نظر بیان سیتوکراتین ۷ مورد ارزیابی قرار گرفتند و بیان این مارکر به صورت ضعیف (+)، متوسط (++)، قوی (+++) و شدید (++++) در نمونه ها تعیین شد. سپس ارتباط بیان سیتوکراتین ۷ با برخی فاکتورهای موثر بر پیش آگهی بررسی شد.. نتایج: میانگین سنی بیماران ۹۷/۱۶ ± ۱۳/۴۰ سال و ۴/۸۷% آن ها زن بودند. بیان سیتوکراتین ۷ در تمام نمونه های مورد بررسی مشاهده شد. ۲/۸۶% آن ها بیان متوسط و ضعیف و ۸/۱۳% آن ها بیان قوی و شدید داشتند. بیان کاهش یافته ی سیتوکراتین ۷ به طور معنی داری با افزایش سن و افزایش درگیری غدد لنفاوی مرتبط بود اما با جنسیت، اندازه ی تومور و تهاجم به کپسول ارتباطی نداشت. نتیجه گیری: بیان مارکر سیتوکراتین ۷ در نمونه های کارسینوم پاپیلری تیروئید شایع می باشد و با درگیری غدد لنفاوی ارتباط دارد اما با اندازه ی تومور و تهاجم به کپسول به عنوان شاخص های مهم موثر بر پیش آگهی ارتباطی ندارد. بنابراین نتیجه گیری قطعی در این زمینه نیاز به مطالعات درازمدت دارد.

Keywords:

کارسینوم پاپیلری تیروئید , سیتوکراتین ۷ , پیش آگهی