تاثیر ویژگی شخصیتی (برون گرایی) حسابرسان بر قصد هشدار دهی آنها درباره خطاکاری

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ویژگی شخصیتی (برون گرایی) بر قصد هشدار دهی آنها درباره خطاکاری است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع هدف، کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی پیمایشی است. ابزار جمع آوری دادهها پرسشنامه استاندارد است. برای اندازه گیری متغیرهایویژگی شخصیتی از پرسشنامه استاندارد نئو (۱۹۸۵) و قصد هشداردهی حسابرسان درباره خطاکاری از پرسشنامه ویلسون و همکاران (۲۰۱۸) (سناریو یک)، آلین و همکاران (۲۰۱۳) (سناریو دو)، سیفرت و همکاران (۲۰۱۰) (سناریو سه) استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کارکنان موسسه های حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران و اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته حسابداری و حسابرسی است. که از بین آنها طبق فرمول کوکران با جامعه نامعلوم ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون خطی ساده استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که برون گرایی بر قصد هشدار دهی حسابرسان درباره خطاکاری تاثیر دارد.

Keywords:

قصد هشدار دهی حسابرسان درباره خطاکاری , ویژگی شخصیتی , برون گرایی