اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان ابتدایی دارای اختلال یادگیری

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان ابتدایی دارای اختلال یادگیری بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی(پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان ابتدایی شهر اهواز در سال ۱۴۰۰ بودند. بدین منظور ۳۰ دانش آموز دارای اختلال پرخاشگری، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس پرخاشگری(باس و پری، ۱۹۹۲) بوده است. سپس دوره آزمایشی آموزش مهارت زندگی برای گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای اجرا شد ولی در مورد گروه گواه هیچ آموزشی صورت نگرفت. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر ۲ گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات پرخاشگری در آموزش مهارت های زندگی در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون نیز کاهش معنی داری یافته است. بنابراین آموزش مهارت های زندگی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان ابتدایی دارای اختلال یادگیری تاثیر دارد.

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , کاهش پرخاشگری , دانش آموزان ابتدایی , اختلال یادگیری.