اثربخشی مثبت درمانی بر نگرانی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای

هدف اصلی پژوهش تعیین اثربخشی مثبت درمانی بر نگرانی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ بوده است. از بین جامعه آماری، ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، و به طور تصادفی در گروه آزمایش ۱۵ نفر و گواه ۱۵ نفر قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه نگرانی برای گردآوری داده ها استفاده شد. به گروه آزمایش این روش آموزشی برای گروه آزمایش طی۱۵جلسه هفته ای ۲ جلسه و در زمان یک ساعت ونیم در مدت ۲ ماه انجام شده است. و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. بعد از اتمام دوره، هر دو گروه مجددا مورد ارزیابی (پس آزمون) قرار گرفتند. روش تجزیه و تحلیل داده های پژوهشی از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات نگرانی زنان در گروه آزمایش در پس آزمون کاهش پیدا کرده است. در نتیجه مثبت درمانی بر نگرانی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای تاثیر دارد.

Keywords:

مثبت درمانی , نگرانی , زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای.